اگر کارمندان دائماً تأخیر داشته باشند یا غیبت کنند، این موضوع ناشی از مسئله بزرگتری است. بسیاری از اوقات، مشکل این است که رابطهی مدیر و کارمندان، شبیه به رابطهی والد و کودک است. وقتی در یک محیط کار، کارمندان بجای بهره بردن از یک رهبر خدمتگزار که به پیشرفت آنها علاقهمند است، در یک رابطهی والد فرزند گرفتار میشوند، برخی از آنها تمایل خود را به مسئولیتپذیری و موفقیت کسبوکار از دست میدهند. کارمندانی که در برابر عملکرد خود، احساس مسئولیتپذیری دارند و با انگیزههای واقعی در راه تحقق اهداف شرکت قدم برمیدارند، بهاحتمال کمتری رفتارهای مخرب و نامسئولانهای از خود نشان میدهند. به همین دلیل مدیران، بهجای اینکه در نقش والدینی فرو روند که میخواهند فرزندان یاغی خود را وادار به اطاعت کنند، بهتر است فرهنگ پاسخگویی را در سازمان توسعه دهند. بهطوریکه کارمندان، خودشان را بابت آثار سوء رفتارهای نادرست و عادات غیرمسئولانه، پاسخگو بدانند.