چهار گزینه وجود دارد: واحد برنامه ریزی، واحد فروش، واحد بازار یابی و واحد فناوری اطلاعات؛ شاید واحد برنامه ریزی بیشترین سنخیت را داشته باشد چون ماهیت کار سیستم مدیریت ارتباط با مشتری بخصوص نوع تحلیلی آن، مرتبط با برنامه ریزی و تعیین اهداف است. در صورتی که فروش نیاز به اتوماسیون و تحلیل اطلاعات داشته باشد، کارشناس می‌تواند در واحد فروش مستقر شود. واحد بازاریابی عهده دار تحلیل بازار و شناسایی رفتار مشتریان است، در چنین وضعیتی کارشناس می‌تواند به کمک اطلاعات حاصل از سیستم مدیریت ارتباط با مشتری، تحلیل بهتری از بازار ارائه کند. در سازمان‌هایی مثل بانک‌ها، بیمه‌ها، شرکت‌های فناوری اطلاعات به دلیل ماهیت پیچیده داده‌ها و سخت افزارها و حتی نیاز به توسعه نرم افزار لازم است کارشناس دارای تحصیلات آی تی باشد و در واحد فناوری اطلاعات مستقر شود. در بعضی از شرکت‌ها بدلیل اهمیت زیادی که مشتریان از دید کارشناسان ارشد دارند ممکن است واحد مستقل سی ار ام تشکیل شود یا کارشناس مستقیماً زیرنظر مدیرعامل فعالیت کند.

سازمان چه نفعی از وجود چنین شخصی می‌برد:

• سرمایه گذاری سازمان روی نرم افزار به نتیجه می‌رسد.
• تصمیم‌های مدیریتی اثر بخش‌تر و مبتنی بر داده‌های واقعی می‌شود.
• برنامه‌های فروش و هدف‌گذاری مشتریان به نتیجه کامل می‌رسد.
• فروش از دست رفته کاهش می‌یابد.
• ریزش مشتری کاهش می‌یابد.
• وفاداری و حفظ مشتری افزایش می‌یابد.